Het 30e sterfjaar van Joris Ivens wordt in zijn geboorteplaats Nijmegen herdacht met twee films in het jubileumprogramma van de Stichting Nijmegen Blijft in Beeld op maandag 8 april in De Vereeniging. Een reportage over de uitreiking van het ereburgerschap aan Joris Ivens door burgemeester Ien Dales in oktober 1988 en Ivens’ jeugdfilm De Wigwam (1912), opgenomen in de Goffert in Nijmegen.
Lees meer: Jubileum 'Nijmegen blijft in beeld' met films Ivens
‘Don’t adapt to stupid rules’, hou je niet aan domme regels, wie dan ook je deze probeert op te leggen. Het is een typerend citaat van de vorig jaar september overleden cineaste Marceline Loridan-Ivens, de laatste echtgenoot van Joris Ivens. De documentaire die de Berlijnse regisseuse Cordelia Dvorák over haar maakte, werd afgelopen vrijdagavond uitgezonden en maakte indruk. 'De cineaste die het kamp overleefde en alles uit het leven haalde'.
Lees meer: TV-documentaire over Marceline Loridan-Ivens maakt indruk
Op 16 november gaat op het IDFA de documentaire Marceline. Een vrouw. Een eeuw in premiere. De Duitse regisseur Cordelia Dvorak schetst daarin het leven van de onlangs overleden cineast Marceline Loridan-Ivens (1928-2018), de vierde vrouw van Joris Ivens. Als meisje overleefde ze Auschwitz-Birkenau, waarna ze zichzelf als vrouw in vrijheid moest ontdekken. Dat deed ze, zo vertelt Marceline, op radicaal vrijgevochten wijze. Als bijna 90-jarige vrouw lijkt ze niet wezenlijk veranderd; het leven gaat alleen wat langzamer.
Elk jaar stelt een Eregast op het Internationaal Documentaire Festival Amsterdam (IDFA) een Top Tien samen van favoriete films die inspireerden. Dit jaar presenteert de Tsjechische filmmaker Helena Třeštíková haar Top Tien in een openbare 'Filmmaker Talk'. Tot de door haar geselecteerde films behoort Joris Ivens La Seine a rencntré Paris (1957). De films worden ook vertoond tijdens IDFA 2018. Třeštíková legt uit waarom ze de films zo belangrijk voor haar waren in dit Engelstalige artikel.
Op 18 september 2018 is in Parijs Marceline Loridan-Ivens (19 maart 1928, Epinal) overleden. Ze komt uit een Poolse familie (Lodz), die vanwege het anti-semitisme naar Franrkijk is geëmigreerd. Gedurende haar lange werkzame leven is zij o.a. enquetrice, filmmaakster, producente en schrijfster geweest. Zij was de laatste, vierde echtgenoot van Joris Ivens, die zij in 1963 voor het eerst had ontmoet. Het koppel trouwde offciieel in 1977. Haar leven stond in het teken van oorlog.
Op 28 mei organiseerde de Ivens Stichting met medewerking van LUX en het VietNam Film Institute een bijeenkomst voor de viering van vijftig jaar solidariteit tussen Nijmegen en Vietnam. Activisten van het eerste uur waren aanwezig, evenals mevr. Ngo Thi Hoa, de ambassadeur van Vietnam, en Hubert Bruls, burgemeester van Nijmegen. In de Joris Ivenszaal spraken deskundigen van de universiteit, de gemeente en de Ivens Stichting over de vele banden van vroeger, nu en in de toekomst.
Eind maart is begonnen met de verbouwing van de nieuwe kantoorruimte, waar de Ivens Stichting gehuisvest zal worden. Vrijwilligers zijn aan de slag met het 'breken en bouwen'. De ruimte is in de Grote Broek in de Van Broeckhuijsenstraat, midden in het centrum van Nijmegen en vlakbij het Regionaal Archief Nijmegen, waar het Joris Ivens Archief is gedeponeerd.
Van 23 maart tot en met 1 april viert ‘Cinéma du reel’, het documentaire filmfestival van Parijs, haar 40e verjaardag met een retrospectief ‘What is real? 40 years of thinking’. Hierin wordt de film Cinemafia (1980) vertoond, een filminterview door Jean Rouch met Joris Ivens en Henri Storck op het strand van Katwijk. Ook het competitieprogramma ‘Prix Joris Ivens’ (7.500 euro) voor eerste films wordt vertoond.
