Op 15 augustus brachten Monique van der Feer en Joost van der Feer een bezoek aan het Joris Ivens Archief in Nijmegen om werken van Anneke van der Feer te bekijken. Het is voor het eerst dat er bloedverwanten van kunstenares Anneke van der Feer (1902-1956), een van de grote liefdes van Joris Ivens, langskwamen. Zij zijn de achterkleinkinderen van een oom van Anneke van der Feer en hebben belangstelling voor zowel het familiale als artistieke aspect. Het contact ontstond na de uitgave van het boek, de eerste monografie over Anneke van der Feer, van de hand van André Stufkens. Sinds de publicatie is weer nieuwe informatie over haar toegevoegd en zijn nieuwe kunstwerken opgedoken.
De Van der Feers waren vooral ook gecharmeerd van de authentieke materialen waarmee de kunstenares in de jaren twinig en derig heeft gewerkt en die door de familie Passieux-van der Stel aan het Ivens Archief zijn geschonken. Wonderbaalijk is het hoe originele houtblokken, afdrukken en gereedschappen uit die tijd, soms via Oekraïne, Parijs, Amsterdam en Veere, uiteindelijk in Nijmegen terecht zijn gekomen.
RADICAAL
Dat de belangstelling voor haar werk weer toeneemt blijkt o.a. uit de reizende expositie RADICAAL, waar werken van haar hand zijn te zien en op 5 september wordt geopend in het Arnhem Museum. Het museum schrijft daar over: ''Ontdek hoe vrouwelijke kunstenaars de wereld van het modernisme hebben verrijkt en veranderd. Radicaal - Vrouwelijke kunstenaars en modernisme 1910-1950 viert vrouwelijke kunstenaars, die in de eerste helft van de twintigste eeuw grenzen hebben verlegd. Museum Arnhem, het Saarlandmuseum in Saarbrücken en het Belvedere in Wenen hebben de handen ineengeslagen. Radicaal is een bijzondere tentoonstelling over de relatie tussen gender, kunst en modernisme.' Hedy d'Ancona, die ooit als minister van Cultuur het Joris Ivens Archief heeft ondersteund, waar werken van Anneke van der Feer woirden bewaard, opent de expo met een speech.
De European Film Academy (EFA, de Europese tegenhanger van de OSCAR organisatie in de VS) heeft Joris Ivens, De brug (1928) en de hefbrug in Rotterdam opgenomen in de Treasures of European Film Culture. Het is voor het eerst dat een Nederlandse filmmaker en locatie worden opgenomen in een lijst van inmiddels 49 Europese locaties in 24 landen, die van uitzonderlijk belang zijn voor de Europese filmcultuur.
Tot die locaties behoren bijvoorbeeld de grote trappen in Odessa uit Eisensteins’ Pantserkruizer Potemkin(1925), de Trevi Fontein in Rome (La Dolce Vita, 1960) en de Notting Hill Bookshop (Notting Hill, 1999) in Londen. Deze locaties verdienen behouden te blijven en beschermd voor nu en de komende generaties, aldus de EFA.
Zie: https://www.europeanfilmacademy.org/activity/koningshaven-bridge-rotterdam-netherlands/
Lees meer: European Film Academy eert Ivens met Hefbrug als Treasure of Film Culture
Het Cultuurfonds steunt met 10.000 euro de herinventarisatie van het Joris Ivens Archief. De collectie die de Europese Stichting Joris Ivens sinds 1997 beheert en gedeponeerd is in het Regionaal Archief Nijmegen (RAN), is de afgelopen 27 jaar meer dan verdubbeld in omvang. Die nieuwe aanwinsten en oude collecties worden sinds 2020 door een groep enthousiaste vrijwilligers gecategoriseerd in nieuwe inventarislijsten, nu bij elkaar al 800 pagina's dik.
Eerder steunde de gemeente Nijmegen en de provincie Gelderland al het inventarisatieproject met vergelijkbare bedragen.
Deze bestanden worden omgezet in de uitgebreide database van het RAN en daarna online gezet, zodat deze wereldwijd raadpleegbaar worden.
De uitgebreide collectie van ca. 65.000 documenten, 11.000 foto's en 350 affiches bevat een schat aan informatie over de filmcultuur in de 20ste eeuw en wordt wereldwijd geraadpleegd en gebruikt voor publicaties, onderzoek en programmma's.
Het team van vrijwilligers van de Europese Stichting Joris Ivens aan het werk bij de inventarisatie van het Ivens archief in het Regionaal Archief Nijmegen.
Op 29 februari gaat in het Rotterdams concertgebouw De Doelen een nieuwe compositie bij Ivens' film De brug (1928) in premiere. Componist Hans Koolmees liet zich inspireren door de zwart-wit beelden van de film en de alledaagse geluiden op straat en op het water rondom de huidige Hefbrug
Nadat Joris Ivens Indonesia Calling (1946) had gemaakt werd hij onmiddelijk beschuldigd van anti-Nederlandse propapaganda. De Veiligheidsdienst stelde ook onmiddelijk voor daarom zijn paspoort in te trekken, niet in 1951, maar al in 1945. In een nieuwe documentaire 'Indië verloren. Hoe een koloniale oorlog te verkopen?' presenteert filmmaker In-Soo Radstake een breed spectrum aan invalshoeken over hoe Nederland die oorlog verkocht, waaronder die van Ben Bot, voormalig minister van buitenlandse zaken. Hij bevestigt dat het de Nederlandse regering zelf was die pure propaganda en censuur pleegde, met verhullend taalgebruik (zoals 'politionele actie', vergelijkbaar met Poetins 'bijzondere militaire operatie'). Daarmee werd het Nederlandse volk gedesinformeerd of in het geheel niet geïnformeerd over wat er aan de hand was. Gerda Jansen Hendriks, filmhistorica en gepromoveerd op een onderzoek naar Nederlandse voorlichtingsfilms over de voormalige kolonie, stelt over Indonesia Calling!: 'De controverse gaat eigenlijk niet over de film zelf, maar over de persoon Ivens. Conservatieve kolonialen wilden wraak nemen op Ivens, omdat ze hem als een bedreiging van hun bevoorrechte positie zagen.' Naast beelden uit Ivens' film.en een fragment met een interview van Ivens zelf komt ook Anthonie Liem in beeld. In Sydney geeft hij uitleg over zijn schoonvader Fred Wong die de gefilmde stakinsgacties in de haven steunde en de productie van de film financieel mede mogelijk maakte. Hij is onder verdachte omstandigheden dood aangetroffen in de buurt van een clandestien Nederlands militair terrein in Australië. 
Deze meer dan uitstekende documentaire geeft een prachtig en verhelderend overzicht van de complexe polititieke en historische processen van het Nederlandse dekolonisatie proces. Al in 1949 wist de Nederlandse regering van de oorlogsmisdaden van het Nederlandse leger. Cornelis van Rij, een voormalige verzetsstrijder en jurist, onderzocht al in 1949 drie van dergelijke geweldadige acties, maar zijn juridische conlusies werden door de regring in de doofpot gestopt.
Volgens In-Soo Radstake is bijna elke betrokkene aan beide kanten slachtoffer en lijdt pijn en bittere teleurstelling. Zonder dat te erkennen is er geen goede verwerking mogelijk. In Nederland gata het gelijk over 'goed'en 'fout' om met hte vingertje te kunnen wijzen. Het blijft echter opmerkelijk dat in het nationale debat en ook in deze film de hoogste politiek verantwoordelijke, minister-president Louis Beel, de voorstander van de politionele acties, geheel onbenoemd en buiten beeld blijft. Zijn bijnaam is niet zonder reden 'de Sfynx'.
De film Sellling a Colonial War ging tijdens het IDFA (in langere versie) in premiere en loopt nu in Nederlandse filmtheaters (January 2024).
Onlangs ontving de Ivensstichting zes akten van een werkkopie van de lange documentaire Le 17e parallèle (1968). Laurence Lefèvre overhandigde deze aan André Stufkens in haar huis in Montreuil. Zij heeft deze werkkopie gekregen van haar oudere, in 2022 overleden, zuster Liliane Korb. Op 26-jarige leeftijd verzorgde Liliane Korb de montage van deze film over de vrijheidsstrijd van het Vietnamese volk tegen de Amerikaanse bezetting. Eerder ontving de stichting een kopie van Borinage van het Limburgs Museum.
Liliane Korb
Liliane Korb (1940) maakte zelf ook films, met name korte films en deed de montage van films van o.a. Peter Brook, Chris Marker en Joris Ivens. Daarnaast verkocht ze boeken aan de stalletjes van de Seine en schreef zij samen met haar zus Laurene onder het synoniem Claude Izner een succesvolle serie crimestories getiteld Les Enquêtes de Victor Legris. De hoofdpersoon uit deze serie, Legris, was zelf aan het einde van de 19e eeuw een zogenaamde bouquiniste aan de Seine en probeerde misdaden op te lossen. Van de twaalf delen zijn 850.000 exemplaren verkocht en vertaald in het Engels, Spaans, Russisch, Italiaans en Zweeds. 'Brilliantly evokes 1890's Paris' recenseerde The Guardian.
Het eerste deel, uit 2003, heette La mystère de la rue des Saints Pères en verwijst naar de straat waar Joris Ivens en Marceline Loridan-Ivens woonden. Voor haar was Ivens een mysterie, zij was verliefd op hem, maar een relatie had niet veel kans nadat Ivens met Loridan-Ivens naar China vertrok voor opnames van de lange Yukong-serie. Ze overleed op 82-jarige leeftijd.
De Ivensstichting heeft ca. 270 Ivensfilms in haar bezit en vergelijkt de schenkingen met eerdere versies.
Laurence Lefèvre met het eerste deel uit de serie detectiveverhalen Mystère rue des Saints-Pères. 2022.
Foto door Liliane Korb gemaakt van Joris Ivens in de rue des Saints-Pères, Parijs, jaren '80. In de montageruimte zit Ivens op een stapel blikken (mogelijk die nu aan de Ivensstichting zijn geschonken, met links Liliane Korb en rechts Maguy Alziari, 1968.
.
Onlangs kreeg de Europese Stichting Joris Ivens een schilderij op koper van Anneke van der Feer geschonken door galeriehouder Joost Bakker. Zij was een van de liefdes van Ivens en haar gehele leven communistisch kunstenares. Een schilderij van haar is in Duitsland geveild voor zevenduizend euro en is waarschijnlijk een portret van de legendarische Piet Laros, commandant van de Nederlandse internationale brigades tijdens de Spaanse Burgeroolrog. Daarnaast zijn wederom 50 tekeningen opgedoken, en dat nadat een jaar geleden 332 tekeningen in schetsboeken tevoorschijn kwamen.
Lees meer: Een schenking en vondsten van werk Anneke van der Feer
Het 16e Bueu International Film Festival eert Joris Ivens met zowel een retropectief van korte films als met een geweldige monografie over Ivens, geschreven door de programmadirecteur van het festival, Severiano Casalderrey. Dit boek zal op zondag 17 september worden gepresenteerd, het is de eerste monografie ooit in de Galicische taal en is getiteld: La Expansion del documental a través de los cortometrajes de Joris Ivens (1898-1989).
Lees meer: Bueu internationaal Short Filmfestival eert korte films van Ivens
