Op vrijdag 21 oktober wordt het vuistdikke en magistrale boek The Conscience of Cinema. The Works of Joris Ivens 1912-1989 van prof. Thomas Waugh gepresenteerd in EYE. Deze publicatie van de Amsterdam University Press is een nieuwe standaard in Ivens Studies, omdat het voor het eerst zijn gehele filmoeuvre plaats in mondiale ontwikkelingen van de documentaire film. Voorafgaande aan de publieke filmvoorstelling om 15.30 is er een studiedag 'Joris Ivens & Nederland' waar o.l.v. Paul Kusters, voorzitter van de Ivens Stichting, zal worden gedebatteerd over Ivens'relatie tot zijn geboorteland.
Thomas Waugh, professor aan de Concordia University in Montreal, is een specialist op het gebied van de politieke documentaire, de documentaire beweging in de derde wereld en van allerlei emancipatoire groepen, zoals de LHBT gemeenschap, feministen en vakbonden. Omdat zijn decennialange studie van de documentaire film zich niet beperkt tot de Angelsakische wereld, maar hij filmmakers en films op alle continenten heeft bestudeerd, is hij bij uitstek geschikt om het mondiale filmoeuvre van Joris Ivens te plaatsen in de mondiale ontwikkeling van de documentaire film. Hiermee is voor het eerst een uniek en fascinerend boek verschenen waarin de films van Ivens uitputtend en integraal worden beschreven, maar tegelijkertijd gerelateerd aan gelijktijdige ontwikkelingen in de filmgeschiedenis.
De relevantie van Ivens
Wat is de betekenis van Ivens voor de historie van de documentaire film en wat is de relevantie van zijn werk voor de 21e eeuw, voor filmmakers van nu? Thomas Waugh legt het allemaal helder uit, zet de wetenschappelijke literatuur op een rijtje en plaats Ivens in de context van vakgenoten, historische, sociale en technische ontwikkelingen. Zoals al eerder in zijn proefschrift over Ivens onderscheidt Waugh een staalkaart aan filmstijlen in Ivens'werk, van de compilatievorm tot de lyrische vorm, van de publiciteitsfilm tot de agitprop, van de personaliseerde 'story' documentaire tot de solidariteistfilm. Wezenlijk zijn de technische vernieuwingen op filmgebied, van de 'handheld' camera tot de geluidsfilm, van seperaat geluid op 35 mm. tot synchroon geluid op 16 mm., en de komst van de televisie eind jaren vijftig.
Programma Ivens dag:
14.00 – 15.00 uur: gesprek met Thomas Waugh over zijn boek, onder leiding van Paul Kusters (voorzitter van de Ivens Stichting). Vanaf 13.00 bent u welkom in het EYE Filmmuseum aan de IJ promenade.
Om 15.30 uur zal Thomas Waugh in EYE Filmmuseum een filmvoorstelling inleiden waarin de relatie tussen Joris Ivens en Nederland centraal staat. Vertoond worden De brug (1928), Nieuwe gronden (1932/33), Indonesia Calling (1946) en Rotterdam Europoort (1966). Aansluitend is er een Q&A met Waugh onder leiding van Rommy Albers (senior curator EYE).
De brug
NL 1928 12’
In 1928 maakte Ivens korte bewegingsstudies van het verkeer in Parijs en de hefbrug over de Rotterdamse Koningshaven. De brug werd met Regen een van de boegbeelden van de Nederlandse abstracte (experimentele) film, met name door de snelle, ritmische montage en de verschillende camerastandpunten. Ivens komt zelf even in beeld aan het begin van de film.
Indonesia Calling
AU 1946 23´
In 1946 weigerden Australische en Indonesische havenarbeiders in Sydney alle werkzaamheden aan Nederlandse schepen die wapens vervoerden naar de net uitgeroepen republiek Indonesië. Ivens filmde de blokkade; de Indische bemanning van een al uitgevaren Nederlands schip werd overreed terug te keren en solidair te zijn met de stakers. Indonesia Calling was de voorloper van een hele stroom activistische antikoloniale films.
Nieuwe gronden
NL 1932/33 29’
In de jaren dertig ontwierp Ivens een nieuw model voor de sociale documentaire die, in lijn met de leer van Marx, de wereld niet probeert te verklaren maar te veranderen. Een daarvan was Nieuwe gronden, over de aanleg van de monumentale Zuiderzeewerken, vergezeld van commentaar op de wereldcrisis en de speculatie met voedsel. Was drooglegging nodig?
Rotterdam – Europoort
NL/FR 1966; Duits gespr., 20’
Ivens documentaire over de (toen) grootste havenstad ter wereld werd geen opsomming van cijfers en feiten, maar een dynamische impressie van de stad, haar bewoners en de schepen die er afmeren.
19.30 uur: avondprogramma, waarin Regen (1929) en Ivens’ laatste film Une histoire de vent (1988) worden vertoond. Regen wordt vertoond met live-muziek van het EYE-filmensemble onder leiding van Martin de Ruiter. Kaarten voor deze voorstelling zijn te koop via www.eyefilm.nl.