Van 11 t/m 18 oktober zal in Havana de 3e Nederlandse filmweek plaats vinden. Dit is een samenwerking tussen de Cinemateca de Cuba, Holland Film en de Nederlandse Ambassade in Havana. Zeven films van Joris Ivens waaronder zijn twee cubaanse films staan op het programma in de Cine Chaplin.
Worden recente Nederlandse speelfilms, documentaires en animatiefilms vertoond. (Zie hier het volledige programma)Antonio Mazon Robau, de programmeur van de Cinemateca, vroeg dit jaar aan Olivia Buning coordinator van het programma om extra aandacht te wijden aan Joris Ivens.De Europese Stichting Joris Ivens heeft meegewerkt aan het mogelijk maken van een retrospectief waar ook de 2 films die Ivens in 1961 in Cuba maakte (Carnet de viaje enPueblo en armas ) worden vertoond. Waarschijnlijk zijn oud studenten van Ivens, die les gaf aan de ICAIC (Instituto Cubano del Arte e Industria Cinematograficos), aanwezig. Zij hebben mee gewerkt aan deze twee films. In het boek `Aan welke kant en welk heelal` schrijft Ivens over zijn tijd in Cuba:
"In die tijd werkte ik bij de ICAIC - als adviseur voor de documentaire film - en ontmoette ik niet weinig mensen. Op een dag had ik, een beetje toevallig, een gesprek met Osmani Cienfuegos, de broer van Camillo. Osmani had een verantwoordelijke positie in het Cubaanse leger, en hij maakte me erop opmerkzaam dat ik een van de weinige cineasten was die met oorlogen een andere ervaring had dan die van een eenvoudige nieuwscameraman. In het vervolg van zijn verhaal legde hij me uit dat er op Cuba, terwijl dat toch voortdurend door een aanval of een invasie bedreigd werd, niemand was die de aanslagen van de contrarevolutie kon filmen. Dit was in zijn ogen een betreurenswaardige toestand en bij wijze van conclusie had hij hieraan toegevoegd: ‘We hebben een leger, maar we hebben niemand die met een camera kan omgaan. Fidel wil dit tekort opvullen en ik weet zeker dat jij met jouw ervaring de ideale man bent voor dit opleidingswerk. Zou jij je hiermee willen belasten?’
Zonder aarzeling had ik ja gezegd. Korte tijd later was ik er met Fidel Castro op teruggekomen. Ik had hem gevraagd wat hij precies wilde, en hij had geantwoord: ‘Strijdbare filmers die niets anders te doen zullen hebben dan gevechtsacties te filmen in geval van aanvallen of bombardementen. Je moet je vooral goed realiseren dat het niets met film te maken heeft want dan zou ik ze naar de ICAIC sturen. Nee, ik wil praktische, snel werkende mensen. Militairen en geen kunstenaars.’"
