Filmfresco rond het derde congres van het Wereldverbond van Vakverenigingen, waaraan met name aan Moskou gelieerde vakbonden uit 80 landen verbonden waren en dat in oktober 1953 in Wenen bijeen kwam. Het thema van de film is opgehangen aan de zes grote rivieren van de aarde, de Amazone, de Nijl, de Mississippi, de Yangtze, de Ganges en de Wolga, bakermat van vele culturen, met aan de oevers de strijd van de arbeidersbeweging tegen uitbuiting, armoede en onderdrukking, als de zevende stroom op aarde. De film structureert zich verder volgens muzikale lijnen, ieder deel van een rivier wordt voorafgegaan door een couplet, het lied van de stromen. De film is enerzijds een rigide propagandafilm, met een grove manipulatie van compilatiebeelden, anderzijds een fascinerende poging om vlak vóór de komst van televisie en TV-satellieten, met medewerking van filmers uit 36 landen en de distributie in 28 verschillende (taal)versies naar een publiek van vele tientallen miljoenen, een film op wereldschaal te maken. Wat betreft de optimistische opbouwgedachte van na de oorlog en de universele imperialistische pretenties alleen te vergelijken met de 'Family of Man'-fototentoonstelling in het Westen, die enkele maanden na de première werd geopend, overeenkomstige beelden vertoont en eveneens een miljoenenpubliek bereikte. Deze film bracht, behalve de regisseurs en de scriptschrijvers, vele grote kunstenaars bij elkaar: Dmtri Shostakovitch schreef de muziek, de teksten waren van Bertolt Brecht en werden gezongen door Paul Robeson (Engelse versie) en Ernst Busch (Duitse versie). Picasso ontwierp de kaft voor het bijbehorende boek.
De commentaartekst is van Vladimir Pozner, de liedteksten zijn van Bertolt Brecht en Semjon Kirsanow
i.o.v. het Wereldverbond van Vakverenigingen
(nog) geen bijbehorende affiches gevonden.