Over de constructie van betonnen caissons in de Waalhaven te Rotterdam. Onderdeel van de Tweede vakbondsfilm 'Van Arbeid, Jeugd en Strijd', van de Algemene Nederlandse Bouwarbeiders Bond (ANBB).
Caissons waren destijds een noviteit in de bouw. De camera is nog verliefd op structuren, patronen, schaduwen, lijnen, vormen en richtingen, oftewel de abstracte beeldtaal van de avant-garde. Maar Ivens doet ook moeite om het constructieproces didactisch in beeld te brengen, zodat het kraakhelder is hoe een caisson wordt vervaardigd. Het derde onderdeel van Ivens' esthetiek is de aandacht voor de bouwarbeiders, de fysieke kracht en saamhorigheid. Want in gezamenlijkheid en solidariteit schept de arbeidersklasse welvaart.
Op 4 januari 1930 was de opdrachtfilm 'Wij Bouwen' in première gegaan, de eerste documentaire waarmee Ivens, destijds nog als adjunct-directeur werkzaam in de fotozaak van zijn vader in de Kalverstraat in Amsterdam, geld kon verdienen. Bovendien diende zich bij deze opdracht voor het eerst het thema 'arbeid' aan, waaraan Ivens nog vele films zou gaan wijden. Ivens moet tot aan de première koortsachtig bezig zijn geweest met de montage, maar kwam er al snel achter dat hij lang niet alle materiaal in de toch al lange film kon verwerken. Verschillende delen zijn door hem apart en zelfstandig in roulatie gegaan, zoals 'Zuiderzeewerken' (op 16 mei 1930).
Op 17 november presenteert Ivens zijn Tweede Vakbondsfilm, ook wel Van Jeugd, Strijd en Arbeid genaamd. In deze film zijn de delen Caissonbouw te Rotterdam (Betonarbeid), Spoorwegbouw Zuid-Limburg, Van Jeugd, Strijd en Arbeid (Jeugddag te Vierhouten), en Amsterdamse Jeugddag van de hand van Joris Ivens en zijn medewerkers. De delen Jeugddag Duitsland (Helmuth Niendorf) en Wij blazen Alarm! (Polygoon) zijn van anderen.